Są gorsze rzeczy niż samotność. Są powroty do domu, gdzie musisz udawać tę piękną i szczęśliwą dziewczynę. Jest ćwiczenie uśmiechu na deszczu, przed wejściem na klatkę schodową.
Są gorsze rzeczy niż niedająca się wypełnić, trwająca uparcie pustka. Są usta, których nigdy nie będziesz mogła dotknąć. Są ramiona, które nigdy cię nie obejmą.
Jest ciało, które nigdy nie pozwoli ci być szczęśliwą. Od tego też muszą być gorsze rzeczy. W końcu, gdyby zaczęto obdzierać mnie żywcem ze skóry nie myślałabym o tym, że nie mogę dotknąć Twoich ramion. Potrzebuję bólu. Bólu, który w końcu ustanie, a wtedy ja uświadomię sobie jak szczęśliwa jestem.
