To było dziwne. Jechałam autobusem z siostrą, a ona spytała mnie, jak myślę, ile osób teraz na mnie patrzy. Powiedziałam, że na pierwszy rzut oka około dziewięciu. W autobusie było dwanaście osób. "Ty masz jakieś paranoje".
Myślałam, że paranoje minęły już dawno i na zawsze. Razem z pierwszymi tabletkami.
Nie chcę wychodzić z ludźmi, których znam, z którymi potrafię dobrze się bawić, z którymi nawet taniec na dziesięciocentymetrowych obcasach nie jest problemem, z którymi piję piwo i się śmieję. Muszę napić się wódki i znowu wyrzucić z siebie wszystko. Przyjaciele nie są do tego dobrzy.
Potrzebuję taniej wódki i ciebie.
Nie tęskniłeś nigdy za kimś, kogo nie znasz?
